R152 = DOOR KICKERS 2: TASK FORCE NORTH == Recenzja z taktycznego planowania misji

Recenzja, Youtube, , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Go, go, go! Ciekawy “symulator” grupy uderzeniowej zespołu antyterrorystycznego.

 

RECENZJA YOUTUBE:

 

=== NIECO O GRZE ===

Door Kickers 2: Task Force North autorstwa KillHouse Games to tytuł w którym przejmujemy dowództwo nad oddziałem komandosów. Gra została wydana na Steam 3 listopada 2020 roku. Obecnie gra posiada 581 ocen dając w wyniku “Przytłaczająco pozytywne”. Tu trzeba dodać, że jak spojrzymy na tytuły wydane przez to studio – to każde z nich ma pozytywny wydźwięk ze strony graczy i mają one oceny pozytywne!

 

=== ROZGRYWKA ===

Gra znajduje się w statusie Early Access ale jest już w pełni grywalna. W porównaniu do pierwszej części polepszeniu uległa przede wszystkim warstwa wizualna. Gra z 2D została przeniesiona do warstwy 3D co pozytywnie wpłynęło na jej jakość. Wygląda po prostu lepiej a trójwymiarowe środowisko gry dodało jej nieco blasku i wszystko jest o wiele czytelniejsze. Muzyka jak i udźwiękowienie też jest nieźle dobrane więc nie tylko nie przeszkadza w rozgrywce ale też wpada w ucho.

Tytuł pozwala nam wcielić się w dowodzącego zespołem komandosów przed którymi staną różne zadania realizacji misji w postaci eliminacji terrorystów, uratowania zakładników itp. Pierwsze misje, których się podejmiemy zapoznają nas z systemem sterowania postaciami oraz uczą w jaki sposób kierować nimi w czasie rozgrywki. Ta zaś może toczyć się w trybie rzeczywistym lecz w każdej chwili możemy wcisnąć klawisz spacji i zatrzymać czas by przejść w tryb planowania ruchu. Ponieważ nasz zespół zwykle liczy minimum 2 osoby to trudno jest nimi zarządzać na bieżąco, w czasie rzeczywistym.

W grze można używać 2 metod sterowania – w czasie rzeczywistym, który odblokowujemy spacją – możemy wtedy poruszać się jedną z postaci – albo wcisnąć spację i przejść do trybu planowania. Tryb planowania pozwala nam wytyczyć każdej z postaci ścieżkę ruchu oraz zdefiniować jej zachowanie – w którym kierunku ma patrzeć i ewentualnie jakiego sprzętu ma użyć. Dzięki temu można jednocześnie wejść do jednego pomieszczenia z dwóch różnych kierunków czy też zaskoczyć przeciwników granatem oślepiającym a drugi członek drużyny będzie mógł ich wtedy wyeliminować. Każdy z komandosów pokazuje nam na bieżąco zakres widzianego przez siebie obszaru planszy więc w zależności do miejsca pobytu możemy wyznaczyć w którym kierunku ma się patrzeć. Nie ma nic gorszego niż wejść do pomieszczenia i oberwać z kąta do którego nie spojrzeliśmy.

Planowanie ruchu nie jest trudne. Należy wskazać komandosa a następnie przeciągając lewym klawiszem myszki przesunąć znacznik tworząc ścieżkę którą ma się on poruszać. Następnie prawym możemy w dowolnym miejscu wyznaczonego szlaku zdefiniować jakieś działanie – jak np. rzucenie granatu czy też obrócenie się w zadanym kierunku by przechodząc np. łukiem lepiej pokryć miejsca w których może przebywać potencjalny przeciwnik. Komandosów można też łączyć w grupy by jednocześnie wykonali zaplanowany ruch czy też dać im polecenie na oczekiwanie w miejscu jeśli widzą wroga. Jest to zrobione dosyć dobrze i intuicyjnie aczkolwiek na początku może sprawiać nieco problemów z opanowaniem zachowania postaci. W ostatnim update sprzed kilku dni autor wprowadził możliwość kolorowania ścieżek każdego z członków drużyny – domyślnie wszystkie są białe, co nieco utrudniało wybór właściwej z nich jeśli nachodziły na siebie. Niestety nie wiedzieć czemu domyślnie ta opcja jest wyłączona a jest naprawdę przydatna.

Każdy z komandosów może zostać wyposażony w różną broń w zależności od jego kategorii. Ich wyposażenie nieco się pomiędzy sobą różni – każdy typ ma dostęp do nieco innej broni. Grupa uderzeniowa w większości posiada różnego typu broń maszynową, snajperzy broń precyzyjną, wsparcie mieszaną a grenadierzy karabiny z granatnikami. Dodatkowo za zdobyte punkty doświadczenia możemy odblokowywać inne jednostki broni cechujące się innymi parametrami. Przed misją możemy doposażyć nasz zespół według własnego uznania z tym, że większe obciążenie wpływać będzie na prędkość poruszania się danej osoby czy też tempo reakcji i obracania się.

Każda z postaci ma do dyspozycji kilka karabinków (przy czym większość trzeba będzie odblokować z użyciem punktów zdobytych poprzez zaliczanie misji), pistoletów oraz wyposażenia dodatkowego. Karabinki mają różne parametry i cechują się siłą obalania przeciwnika, celnością, szybkostrzelnością, prędkością przeładowywania oraz wpływem na mobilność komandosa – niektóre ją zwiększają zaś inne są mniej poręczne i zmniejszają tą wartość spowalniając naszą postać. Dodatkowo broń można modyfikować. Można zmieniać typ użytej amunicji czy też zakładać różne celowniki optyczne co wpływa na celność broni.

Drugą z użytych broni, które można zabrać ze sobą na pole walki (choć nie trzeba) jest broń krótka w postaci pistoletów. Te mogą się przydać przy badaniu pomieszczeń wewnątrz budynku ponieważ łatwiej nimi operować i szybciej działać niż przy użyciu broni długiej.

Podobnie z dodatkowym oporządzeniem – możemy zabrać jeden z kilku typów granatów. Granat odłamkowy, zadający obrażenia w miejscu eksplozji, granat błyskowy pozwalający oślepić i zdezorientować na chwilę przeciwników, granat kulkowy, który nie zabija a zadaje obrażenia i przydaje się np. do rozgonienia tłumu cywili, granat dymny, który zablokuje pole widzenia wrogowi dzięki czemu będziemy mogli się niepostrzeżenie przekraść przez otwartą przestrzeń, korytarz czy też ustawić komandosów celem eliminacji wrogów jak tylko dym się rozwieje i będzie coś widać. Do tego dochodzą też małe ładunki wybuchowe, które możemy założyć na drzwi i zdetonować je by otworzyć sobie pole widzenia i móc bezpiecznie wyeliminować wroga.

Postać posiada także dodatkowy slot na uzbrojenie specjalne i mogą to być dodatkowe ładunki do rozwalania drzwi, granaty hukowe czy też znacznie większe ładunki pozwalające wyrwać kawałek ściany i tym samym zrobić nam nowe przejście w jednej ze ścian. Do tego dochodzi też łom pozwalający wyważyć zamknięte drzwi czy też kamera ze światłowodem, który możemy wsunąć w szparę pod drzwiami co pozwoli nam podejrzeć wnętrze pomieszczenia i rozeznać się czy są w nim przeciwnicy i w jakiej sile.

Same postaci w trakcie prowadzonych akcji także zdobywają doświadczenie dzięki czemu ulepszają swoje możliwości bazowe – celność, prędkość celowania, szybkość używania przedmiotów, walkę oraz chyba siłę fizyczną. Chyba, ponieważ gra nadal jest rozwijana i autor dokłada w miarę postępów kolejne opcje – na chwilę obecną te dwie ostatnie nie są jeszcze aktywne. Do tego dochodzi jeszcze mobilność (zależna od ilości zabranych ze sobą przedmiotów) oraz skradanie się (jeszcze nieaktywne).

Nasza drużyna może liczyć od dwóch do nawet ośmiu członków przy czym jest to zależne od definicji misji. Tych jest dosyć dużo i są dodatkowo podzielone na różne typy – eliminacja wszystkich terrorystów, ratowanie zakładników, ekstrakcja VIP-a czy też chyba najtrudniejsza z nich – misja czasowa w której musimy działać jak najszybciej ponieważ po upływie zdefiniowanego czasu terroryści zlikwidują zakładnika, którego mamy uratować.

Różnią się one wielkością samej mapy oraz rozkładem budynków i pomieszczeń co przekłada się niejako na trudność samej rozgrywki ponieważ niektóre przejścia są wtedy zablokowane i trzeba korzystać z obejścia czy też próbować przebić się przez jedno z okien.

Lokacje są dosyć zróżnicowane. Niektóre są dosyć małe i składają się zaledwie z kilku pomieszczeń inne zaś są dosyć rozległe z dużą przestrzenią do przebycia na której jesteśmy łatwym celem. Przed rozpoczęciem potyczki możemy wybrać członków drużyny oraz rozlokować ich w punktach z których rozpoczynamy rozgrywkę. Snajpera lepiej jest wystawić do pilnowania długich przestrzeni zaś grupa uderzeniowa lepiej sprawdzi się w eksploracji ciasnych pomieszczeń i szybkim ich zdobywaniu.

Jeśli mowa o pomieszczeniach to te zwykle składają się z drzwi i okien. Część drzwi jest po prostu zamknięta i wystarczy je otworzyć, inne są zamknięte i trzeba je wyważyć lub z pomocą ładunków kruszących wysadzić by móc dostać się do środka. Okna natomiast mogą być odsłonięte – co zarówno pozwala na zaatakowanie przeciwników widocznych wewnątrz jak i też wystawia nas na ostrzał z ich strony.

Jeśli chodzi o samą rozgrywkę to lokacje mają stałe ułożenie jeśli mowa o ich budowie – natomiast losowo dobierani są sami przeciwnicy i rozmieszczenie czy też zachowanie. Jednego razu w danym pomieszczeniu nie spotkasz nikogo – a w innym “rozdaniu” okaże się, że będzie tam trzech wrogów. Dodatkowo mogą oni swobodnie przemieszczać się po mapie i często to robią zwabieni jakimś hałasem więc niekiedy sytuacja robi się niebezpieczna gdy mamy wroga przed sobą, jesteśmy sami a na korytarzu otwierają się nagle drzwi… Każde takie rozlosowanie jest unikalne i do tego dochodzi jeszcze sama reakcja naszego komandosa – niekiedy do położenia wroga wystarczy jeden celny strzał a kiedy indziej trzeba już ich wystrzelić kilka narażając się tym samym na odniesienie obrażeń.

Gra posiada także tryb kooperacyjnego multiplayera jednak gra z randomowymi ludźmi z internetu bez rozmowy głosowej to trudne zadanie. Co prawda w grze jest czat jednak ciężko się w ten sposób zgadać co do prowadzenia misji. W rozgrywce może uczestniczyć do 4 osób i każda z nich steruje przydzielonymi jej komandosami. Pewne zamieszanie powstaje kiedy my jeszcze planujemy a druga osoba decyduje się już odpalić upływ czasu… Ale gra z przyjacielem plus omawianie taktyki wejścia do budynków może być ciekawe!

Dostępny jest także edytor map pozwalający stworzyć samemu mapę do gry. Możemy zbudować ją od zera, zdefiniować rozmieszczenie budynków, ich układ i wyposażenie czy też wygląd samej planszy. Wygląda to naprawdę świetnie a jak patrzyłem to rozmiar mapy może być naprawdę kolosalny! Na chwilę obecną możemy co prawda zbudować funkcjonalną mapę i na niej grać jednak autor jeszcze nie ukończył tego trybu i nie można ich przesyłać do Warsztatu Steam jednak zostanie to odblokowane gdy prace się zakończą. Tym samym zdobędziemy możliwość gry w setki utworzonych przez innych graczy plansz co jest naprawdę obiecującym aspektem gry.

OCENA: POZYTYWNA = 8/10

Jest to dosyć ciekawy i wciągający tytuł a tryb randomowego ułożenia przeciwników oraz samej walki sprawia, że nie są one do końca powtarzalne i choć warunki startowe danej planszy rozgrywanej po raz kolejny są niby takie same, to jednak tak nie jest i za każdym razem starcie ma inny przebieg.

Rozgrywka pokazuje, że życie antyterrorystów to nie jest bułka z masłem i nie każda misja kończyć się będzie w pełnym składzie podchodzącym do zadania. Bardzo często utracimy kogoś z zespołu a jeszcze częściej zostaniemy ostrzelani i odniesiemy obrażenia.

Gra wciągnęła mnie na tyle, że przeszedłem większość plansz za jednym razem przy nieco dłuższym posiedzeniem. Sterowanie jest na tyle intuicyjne, że łatwo jest je opanować choć trzeba trochę obycia by do końca je zrozumieć i bezpiecznie prowadzić nasz skład przez dostępne misje. Myślę, że otworzenie przez autora dostępu do Warsztatu Steam doda grze dużo treści tworzonych przez innych graczy. Graficznie wygląda bardzo fajnie i jest dosyć grywalna więc ode mnie jak najbardziej ocena na plus.

Jedyne co mi się nie podobało to mechanika wejścia do pomieszczeń gdzie nieco topornie jest sprawdzić wszystkie zakamarki na lewo i prawo. Ale jest to mała niedogodność i za specjalnie nie przeszkadza. Tak więc polecam!

Screeny: