► STEAM = http://store.steampowered.com/app/449960/Book_of_Demons/
► WWW TWÓRCY: https://thingtrunk.com/

=== WSTĘP ===

BOOK OF DEMONS to gra autorstwa polskiego studia Thing Trunk. Na steam zawitała w lipcu 2016 roku i obecnie jest fazie gry wczesnego dostępu (Early Access). Jednakże jest w pełni grywalna i nie widać tego, iż nie jest to ukończony produkt. Gdyby nie informacja o tym na stronie Steam nigdy bym się tego nie domyślił. O co biega w tym tytule? Jest to połączenie Diablo z karcianką. Sama otoczka ściśle zbiega się właśnie z tym tytułem klasyki hack & slash jednak wprowadzono tu nieco modyfikacji dorzucając kilka rzeczy.

Warto tu także wspomnieć o tym, iż na Steam dostępne jest demo Book of Demons (pozbawione możliwości zapisywania stanu gry).

• Data wydania: 28 lipca 2016
• Producent: Thing Trunk
• Gatunek: Early Access, Wczesny dostęp, Dungeon Crawler, Hack and slash, Tryb jednego gracza, Isometric, RPG, Action RPG, Niezależne, Fantasy, Dark Fantasy, Akcja, Action-Adventure, Demons, Card Game, Przygodowe, Proste gry, Controller
• Recenzje użytkowników: Przytłaczająco pozytywne (1,423)
• Multiplayer: BRAK
• Polska wersja językowa: jest – ale brak pełnego dźwięku (napisy)!
• Regularna cena: 71,99 PLN
• Najniższa odnotowana cena: ITAD

=== GRAFIKA I MUZYKA ===

W grze całość rozgrywki z wyjątkiem wizyt w osadzie będziemy obserwować z perspektywy rzutu izometrycznego na pole walki. Ułożone jest ono pod kątem w trójwymiarowym środowisku, z użyciem dynamicznym oświetleniem oraz cieniami rzucanymi przez obiekty. Najbardziej interesującą rzeczą jest jednak to, iż autorzy stworzyli całe środowisko jako wycinanki z papieru. Postać jak i też przeciwnicy a także elementy wystroju otoczenia wyglądają niczym składane z papieru figurki przypominając składanki origami. Całość ma swój własny urok i cieszy oko – wygląda niesamowicie i ma swój urok. Nieco pastelowe kolory oraz feeria barw dają pozytywne wrażenie i zauważysz, iż przedstawia się to jako dopracowany i schludny wystrój odwiedzanych przez nas lokacji. Z pewnością kosztowało to wiele włożonej pracy by uzyskać ten efekt i dopracować całość by prezentowało się właśnie w ten sposób. Ponieważ nasz bohater przemieszcza się środkiem wyznaczonej ścieżki przejścia i nie ma możliwości z niej zejść (jedynie przeciwnicy chodzą tu i ówdzie po całej szerokości pomieszczeń) zaś same korytarze przez które się przemieszczamy są na tyle szerokie to praktycznie nie ma tu sytuacji by jeden obiekt przesłonił inny byśmy czegoś nie mogli zauważyć. Może z wyjątkiem stosików pieniędzy które potrafią w szczególnych przypadkach ukryć się za jakimś wystającym fragmentem wystroju korytarza. Brakuje mi tu nieco przenikania obiektów – ale zdarza się to naprawdę sporadycznie. Praktycznie każdy przeciwnik emanuje pewną poświatą tak więc da się ich wszystkich zauważyć. Tu jednak wypada nadmienić, iż użyto wyjątkowo rozbudowanego słownictwa i słowotwórstwo autorów powoduje, iż będziemy napotykać przeciwników o różnych dziwnych nazwach – “Rubinowy Terror”, “Eteryczne muły” czy też “Wygnany Kuglarz” to jedni z wielu, których przyjdzie nam napotkać na swej drodze.

Ścieżka ku zniszczeniu zła wieść będzie przez lokacje o trzech różnych wystrojach. Jest to labirynt, katakumby oraz piekielne czeluści. Trzy różne motywy graficzne. Każdy z nich dopracowany i różniący się od reszty aczkolwiek mnie najmniej podszedł motyw piekła – za dużo tam czerwieni i za mało różnorodności. Bynajmniej wszystko daje pozytywny odbiór.

Udźwiękowienie to także dobrze wykonana robota – każda czynność postaci ma swoje odzwierciedlenie w wydawanych dźwiękach natomiast w tle natomiast przygrywa nam nastrojową muzyka. Brakuje tu jednak pełnego spolszczenia ponieważ wstawki narracji czy też filmowe są niestety w języku angielskim z polskimi napisami. Trochę brakuje mi tu pełnego lektora ponieważ jest to jednak produkt autorstwa polskiej firmy.

=== ROZGRYWKA ===

Celem gry jest pokonać demona, który skrywa się w podziemiach znajdujących się pod klasztorem stojącym na wzgórzu nieopodal. O realizację tego zadania proszą nas mieszkańcy okolicznej wioski. Jest to czwórka postaci zawsze dostępna na nasze życzenie i świadcząca podstawowe “usługi serwisowe”. Wraz z ich pomocą musimy stawić czoło przeciwnościom losu i pomóc mieszkańcom osady zwalczyć drzemiące w podziemiach zło. Poziom za poziomem musimy podążać w głąb podziemi by na ich końcu pokonać przeciwnika.

W osadzie do której przyjdzie nam co chwila zawitać napotkasz kilku mieszkańców świadczących na naszą rzecz następujące usługi:

• Uzdrowiciel – ilekroć zginiesz wylądujesz w mieście i ten uleczy cię za darmo. Prócz tego odnowi (za sowitą opłatą 10k) umiejętność Śmiertelnego Szału. Co on daje? Jeśli jest aktywny (aktywuje się samoczynnie wraz z nowym poziomem postaci) nasza postać jeden raz unika śmierci. Przydatna opcja i warto o niej pamiętać jeśli nasz magiczny kociołek ma w sobie kilka przedmiotów których nie chcielibyśmy utracić.
• Barmanka – możesz u niej zakupić złoty klucz a także za opłatą opróżnić magiczny kociołek.
• Mędrzec – za opłatą dokona identyfikacji zebranych w czasie podziemnych eskapad kart. U niego możesz także dokupić kolejny slot do przechowywania kart bitewnych
• Wieszczka – pozwala ulepszyć kartę do jej wyższego poziomu, naładować kartę, która pozwala na kilka użyć ładunków a także na połączenie run do ich silniejszych odpowiedników

Gra oferuje różne poziomy trudności – przy najłatwiejszym w przypadku śmierci tracimy cały ekwipunek i respawnujemy się w mieście. W miejscu w którym padliśmy znajduje się nasz nagrobek po kliknięciu nań odzyskamy całość wyposażenia. Jedyne co całkowicie utracimy to zawartość kociołka (bonusy zbierane w trakcie rozgrywki). W przypadku trudniejszej rozgrywki możemy utracić część złota czy też całość posiadanego przy sobie wyposażenia.

== PUNKTY ŻYCIA I MANY ==

Jak na klasyczny Hack&Slash przystało naszym podstawowym zmartwieniem jest ilość pozostałego życia. Podobnie jak w serii Diablo życie przedstawione jest w postaci zbiorniczka wypełnionego płynem, widocznego po lewej dolnej stronie ekranu. Ilekroć będziemy odnosić obrażenia, płynu będzie znikać stosownie do posiadanego HP. Możemy je zregenerować korzystając z odpowiednich kart, odwiedzając Uzdrowiciela w osadzie, awansując na wyższy level czy też pijąc czerwony płyn z fontann porozrzucanych po podziemiach. Czasami także po odebraniu nam punktów życia przez przeciwnika z naszej postaci wypada na podłogę serduszko. Trzeba najechać na nie kursorem dzięki czemu odzyskamy utracony punkt. Po chwili znikają tak więc należy zrobić to w miarę szybko. Ciekawy pomysł.

Ogólną ilość posiadanych punktów (zarówno życia jak i many) możemy powiększyć na następujące sposoby:

• wraz ze wzrostem poziomu postaci dostaniemy jeden punkt do rozdysponowania
• z odnalezionych skrzyni czy też biblioteczek bądź po zabiciu przeciwnika może nam wypaść zwój który także doda nam jeden punkt życia lub many
• przy opróżnianiu magicznego kociołka u Barmanki także pozyskamy zwiększenie ilości punktów

== ŚMIERĆ POSTACI ==

Kiedy utracimy całość posiadanego życia nasza postać umiera. W zależności od wybranego poziomu trudności mogą nas czekać różne tego następstwa. Na zwykłym najprostszym giniemy i tracimy zawartość kociołka po czym pojawiamy się w osadzie. Musimy wrócić na miejsce swojego zgonu i kliknąć na nagrobek by odzyskać utracone mienie i pieniądze. Ponieważ możemy teleportować się od razu do poziomu gdzie zginęliśmy nie jest to aż tak wielkim utrudnieniem.

== MAGICZNY KOCIOŁEK ==

Wraz z eksploracją kolejnych poziomów oraz odnajdywaniem skarbów czy też pokonywaniem przeciwników będziemy pozyskiwać dodatkowe punkty many, życia oraz doświadczenia. Te nie będą jednak ot tak po prostu dodawane do stanu naszego konta lecz będą lądować w wirtualnym skarbczyku nazywanym “magicznym kociołkiem”. By przejąć jego zawartość musimy udać się do osady i zapłacić odpowiednią ilość złota. Niestety za każdym razem trzeba zapłacić więcej tak więc nie opłaca się robić tego nazbyt często. Z jednej strony będziemy się starać by opróżniać go jak najrzadziej, z drugiej – ryzykujemy, iż w przypadku śmierci utracimy całą jego zawartość. Jest ryzyko, jest zabawa?

== SYSTEM WALKI ==

Nasza postać samoczynnie wyprowadza atak co kilka sekund więc nawet stojąc bezczynnie będziemy co jakiś czas atakować znajdujących się w zasięgu przeciwników. Prócz tego sami możemy klikać lewym klawiszem myszki co powoduje zaatakowanie wskazanego celu i jednoczesne przemieszczenie się w tym kierunku. Jeśli zaatakujesz wroga LMB i będziesz go trzymać wciśniętym to nadal możesz przemieszczać myszkę po planszy (np. zbierając złoto) a pierwotnie wybrany przeciwnik ciągle będzie atakowany. W przypadku przytrzymania klawisza Shift nasza postać zatrzyma się w miejscu a samoczynne wyprowadzanie ataku przez naszą postać zostanie wstrzymane. Kliknięcie prawym przyciskiem na cel powoduje jego zaatakowanie lecz nasza postać w tym przypadku pozostaje w miejscu. Możesz także szybko kliknąć dwukrotnie lewym przyciskiem myszki – co powoduje, że postać będzie biec nie wdając się w walkę z przeciwnikami – pozwoli to wyrwać się spomiędzy nadciągających przeciwników. I właśnie tego musimy szczególnie unikać – staraj się by nie dać się otoczyć przez wrogów a także atakować z dystansu. Otoczenie przez wrogów zwykle skutkuje śmiercią ponieważ zablokowani przez przeciwnika nie będziemy mogli przejść dopóki stoi on na naszej drodze (polecam używanie karty “Szarża”, która pozwala wyrwać się postaci z oblężenia).

== EKSPLORACJA ==

Wraz z podążaniem w podziemia każda rozgrywka zostanie podzielona na kilka poziomów. Za pomocą dostępnego później Flexiscope to by będziemy definiować jak bardzo rozległe będą pokonywane przez nas levele jak i też ile będzie ich do pokonania. Po wejściu na dany poziom zobaczymy ścieżkę – lub też kilka ścieżek – którymi może poruszać się nasza postać. Jeśli dojdziemy do końca jednej z nich to wtedy zostanie ona oznaczona jako przemierzona obierając złotawy kolor odbitych butów. Ponadto niekiedy napotkamy także drzwi przez które możemy przejść. Tu jest mały problem. Zwykle za nimi czają się liczni przeciwnicy tak więc możesz stosować metodę “w te i we wte” polegającą na wskoczeniu do pomieszczenia z przeciwnikami, wypstrykania się z całej magii kart której możesz użyć po czym ucieczkę z powrotem do poprzedniego pomieszczenia. Przeciwnicy za nami nie przejdą – z wyjątkiem mini-bossów, którzy jednak w pojedynkę już nie są tak groźni.

== KARTY ==

Jak już zostało wspomniane rozgrywka w naszej grze opiera się o użycie kart. Twoja postać dysponuje co prawda swoim własnym atakiem i to z niego będziesz przede wszystkim korzystać lecz w krytycznych sytuacjach gdy ilość wrogów w zasięgu wzroku zacznie wzrastać to karty uratują twoje cztery litery. Skąd je pozyskać? Jedyną możliwością jest pozyskanie ich w trakcie eksploracji podziemi. Są poukrywane w leżących tu i ówdzie skrzyniach, beczkach a czasami wypadają po pokonaniu przeciwników. Czasami napotkamy także karty koloru niebieskiego – są to karty które swoją tożsamość ujawnią dopiero po opłaceniu usługi identyfikacji takiej karty u Mędrca. Bardzo rzadko zdarzy nam się także napotkać kartę koloru fioletowego – jest to karta legendarna – najlepsza możliwa do napotkania wersja karty. Z nią także należy udać się do starca celem identyfikacji.

Wróćmy jednak do samych kart. Możemy je podzielić na trzy typy:

• Karty aktywne (zwane kartami czarów) mają kolor niebieski i to przedmioty, które zwykle generować będą jakiś efekt, aktywowany zwykle odpowiednim klawiszem (1/2/3/4 itp. w zależności od położenia na pasku kart) i zazwyczaj służą wyprowadzeniu jakiegoś ataku czy też rzuceniu jakiegoś czaru. Każdorazowo użycie takiej karty wiąże się z koniecznością zużycia odpowiedniej ilości punktów many. Karta po aktywacji potrzebuje także kilku-kilkunastu sekund by się zregenerować by można jej było użyć ponownie.
• Nieco inaczej jest w przypadku kart jednorazowego użytku (karty przedmiotów) w kolorze czerwonym. Karty te wymagają naładowania ( u Wieszczki) lub też zebrania – trafiają się czasami w trakcie prowadzonej eksploracji poziomów – a każde ich użycie powoduje zużycie jednego ładunku (aż do całkowitego wyczerpania zasobów). Szczerze powiedziawszy ja tych kart używałem jedynie w początkowym etapie gry (odnawianie życia itp.), później nie były mi już potrzebne.
• Karty pasywne (zwane kartami artefaktów) mają kolor zielony a do swego działania potrzebują odpowiedniej ilości punktów many (tym większej im wyższy jest poziom karty) rezerwując je na stałe – powodując, iż możliwa do wykorzystania ilość punktów many zmniejsza się ograniczając nam tym samym ilość możliwych użyć kart aktywnych. Co dają karty pasywne? Jak można się domyśleć karty te są stale aktywne i nie trzeba ich aktywować ręcznie. Dają różnorakie efekty – odnawianie życia, many, dodatkowe ataki na przeciwników, obrona postaci w pewnym zakresie itp. Niestety jeśli chcesz użyć ich większą ilość bądź też używać ulepszonych ich wariantów musisz posiadać dużą ilość many – inaczej nie będzie cię stać na używanie kart aktywnych ponieważ many na ich aktywację pozostanie ci naprawdę niewiele.

== SLOTY NA KARTY ==

Do naszej dyspozycji oddano system kart które pełnią rolę umiejętności pasywnych oraz aktywnych. Karty możemy przełożyć z plecaka (ikonka na pasku po prawej na dole) do paska slotu kart obecnie wybranych i używanych znajdującego się w dolnej części ekranu. Maksymalnie możemy pomieścić w niej 10 kart lecz rozszerzanie slotu o każdą następną pozycję jest płatne i w tym celu musimy udać się do Mędrca w osadzie gdzie po uiszczeniu coraz większych kwot udostępni on nam kolejny slot do którego będziemy mogli wrzucić następną kartę. Warto tu także wspomnieć, iż czasami przy ataku niektórych przeciwników nasze karty zostaną nieco porozrzucane w bezwładzie (będą leżeć “pod kątem”, wyszarzone) i dopiero kliknięcie na nie jeden raz ułoży je we właściwej pozycji. Dopóki ich nie uporządkujemy kliknięciem są nieaktywne i nie będą działać. Przeważnie dzieje się tak przy ataku kozłów, które rozpędzone uderzają w nas. Zobaczymy wtedy gwiazdki które kręcą się na ekranie – należy je dotknąć kursorem by zniwelować efekt ogłuszenia postaci.

== ULEPSZANIE KART ==

Posiadane karty można także ulepszać do silniejszych ich wariantów. Karta może posiadać trzy poziomy (rozpoczynając od pierwszego, startowego). Każde podbicie jego wyżej powoduje, że pozyska ona dodatkowe możliwości lecz będzie to niestety obarczone tym, że zwiększy się koszt użycia liczony w punktach many. Czasami dosyć znacznie więc nie na każdym etapie gry takie ulepszenie jest zasadne. Niekiedy warto jest chwilę zaczekać, przekładając tą operację na później – a na razie zająć się inną kartą. Szczególnie ten problem dotyczy zielonych kart pasywnych “zjadających” manę na stałe.

Poziom kart możemy zwiększyć w osadzie u Wieszczki. Za odpowiednią opłatą rzecz jasna. Prócz tego każda z kart do podbicia poziomu wymaga posiadania odpowiednich run.

== RUNY ==

Runy można znaleźć jedynie w czasie eksploracji podziemi. Wypadają ze skrzynek oraz po ubiciu niektórych przeciwników. Istnieje kilka ich wersji – runy wyższego poziomu można także wytworzyć samemu u Wieszczki płacąc złotem oraz dostarczając odpowiednich run niższego poziomu. Są one niezbędne do tego by móc ulepszyć posiadane karty na wyższy poziom. Każda karta ma nieco inne wymagania co do typu wymaganych run.

Runy możemy także sprzedać jednak nie opłaca się tego robić ponieważ zakupić ich nie ma gdzie a jak już wspomniano runy wyższego poziomu do wytworzenia wymagają użycia tych najbardziej powszechnych.

== KLASY POSTACI ==

Do dyspozycji graczy twórcy oddali trzy klasy postaci. Są to wojownik, prowadzący walkę kontaktową, łuczniczka strzelająca z oddali oraz czarnoksiężnik używający magii.

• Wojownik jest postacią która najlepiej będzie sobie radzić w bliskich starciach z przeciwnikami choć nie jest to tak naprawdę walka w ścisłym zwarciu. Atakujemy z dystansu a jeśli przeciwnik się do nas nadto zbliży musimy się wycofać – w przeciwnym wypadku znajdziemy się w jego zasięgu i zostaniemy uderzeni.
• Łuczniczka – razi wrogów z oddali. Kiepsko radzi sobie w walce kontaktowej tak więc w jej przypadku musimy przede wszystkim starać się eliminować przeciwników nim ci do nas dotrą.
• Mag – strzela magicznymi pociskami, które po wskazaniu im celu potrafią ominąć stojących na ich drodze przeciwników i dotrzeć do wybranego przez nas celu. Podobnie jak łuczniczka musi unikać zbliżenia się doń wrogów. Jego cechą szczególną jest to, że w przypadku wystrzelenia pocisku w zadany cel ten trafi weń, omijając stojących po drodze innych przeciwników

Rozwój każdej z postaci prowadzimy oddzielnie – karty oraz doświadczenie, pieniądze i przedmioty zebrane przez jedną postać nie są współdzielone przez resztę. To oddzielne przygody i warto przejść grę każdą z nich ponieważ rozgrywka przy użyciu innej postaci wygląda nieco inaczej zmieniając nieco charakter gry.

== FLEXISCOPE ==

Po przejściu kilku poziomów aktywuje się system nazwany przez twórców jako “Flexiscope”. Jest to ciekawe i zarazem pomysłowe rozwiązanie. Przed rozpoczęciem eksploracji kolejnych poziomów podziemi to do nas należeć będzie możliwość decyzji ile trwać będzie nasza rozgrywka. W zależności od ustawienia suwaka gra dostosuje ilość przeciwników oraz układ pomieszczeń by szacunkowo zmieścić się w zadanym przez nas czasie. I przyznam, że to doskonale działało. Chciałeś pograć kwadrans? Nie ma problemu. Masz godzinę na granie? To dostaniesz więcej oraz nieco bardziej rozbudowanych poziomów. Oczywiście większe wyprawy pozwolą zebrać więcej doświadczenia i pozyskać więcej funduszy za jednym zamachem. Oczywiście łamiąc rozgrywkę na krótsze odcinki finalnie i tak dojdziemy do tego samego co przy “dłuższych posiedzeniach” jednak zastosowany pomysł jest warty implementacji także w innych grach.

== PRZECIWNICY ==

W zależności od lokacji  (labirynt, katakumby czy też piekło) walczyć będziemy z różnymi przeciwnikami. Część z nich będzie się powtarzać – w szczególności szkielety, które pojawiają się przy niszczeniu beczek – ale część będzie unikalna dla wskazanych lokacji. Prócz tego do pokonania będą trafiający się dosyć często mini-bossowie. Nie są nazbyt mocni lecz potrafią zajść za skórę. W większości przypadków walka z każdym przeciwnikiem nie jest trudna – problemy pojawiają się gdy zostaniemy otoczeni – i na to przede wszystkim musisz uważać. Jeżeli czujesz, że za chwilę zostaniesz okolony gromadą wrogów – lepiej się wycofaj. Większość moich śmierci to były właśnie takie przypadki…

Przeciwników możemy podzielić na dwie grupy – tych strzelających z oddali i tych prowadzących walkę kontaktową. W pierwszym wypadku mogą strzelać na wprost (łucznicy) lub też w miejsce w którym się aktualnie znajdujemy (rzucający oszczepami) bądź też strzelać nieco nietypowo – pociski lecą w naszym kierunku, lecz po czymś w kształcie sinusoidy co jakiś czas przecinając ścieżkę po której idziesz. Trzeba więc wyczuć moment w którym należy przejść dalej by nie dostać trafiony.

Reszta wrogów prowadzi walkę kontaktową – ilekroć podejdziemy wystarczająco blisko zostaniemy zaatakowani. Należy więc tego unikać. Warto także ulepszać posiadane karty ofensywne którymi atakujemy ponieważ większość ulepszeń dodaje także zwiększenie zasięgu działania.

Prócz tego wskutek wrogich ataków mogą nam się przytrafić efekty:

• podpalenia – zostaniemy podpaleni, należy się nieco przemieścić z płonącego obszaru i poczekać aż zgaśnie by móc przezeń przejść bez odnoszenia obrażeń
• zamrożenia – niektórzy z wrogów potrafią nas nieco przymrozić – poruszamy się wtedy i strzelamy nieco wolniej. Rogi ekranu przyjmą wtedy postać zamrożonych – odcień niebieskiego z charakterystycznymi kształtami płatków lodu. Efekt znika po kilku sekundach
• otrucia – w przypadku śmierci co niektórych zombie w momencie wybuchu tworzą wokół siebie obszar zatrutego gazu tak więc należy się od nich nieco odsunąć jeśli nie chcemy by nas zatruto. Jeśli już to nastąpi powinniśmy klikać myszką na swoją butelkę z punktami życia – która od momentu zatrucia przybierze kolor zielony. Po kilku kliknięciach w ten sposób zatrucie zostanie z nas zdjęte. Jeśli zostaniemy kilkukrotnie zatruci, także przez kolejnych przeciwników to spowoduje to jedynie wydłużenie czasu trwania trucizny. Zatrucie nie jest czymś co zabiera momentalnie życie tak więc skup się najpierw na najbliższych przeciwnikach a dopiero później z nim walcz.
• ogłuszenia – w większości wskutek ataku kozłów, które się rozpędzają i w nas uderzają. Po takim ataku widok planszy zostanie rozmyty a na niej będą wirować gwiazdki, które należy zebrać kursorem myszki. Taki atak może też spowodować, że niektóre z kart zostaną wybite ze swojego slotu i będą leżeć nieco przekrzywione – należy na nie kliknąć by je poprawić.

== TARCZE U PRZECIWNIKÓW ===

Część wrogów jest chroniona przed naszymi atakami za pomocą tarcz. Istnieją ich dwie odmiany. Standardowa (drewniana) oraz nieco wzmocniona (metalowa ze zdobieniami). Dopóki przeciwnik posiada tarczę jest niewrażliwy na nasze ataki. Możemy ją zniszczyć jedynie najeżdżając na nią kursorem myszki i atakując kilkukrotnie dopóki się nie rozpadnie. Wzmocniona tarcza po zniszczeniu staje się drewnianą i kilka uderzeń dalej zniszczymy ją. Od tego momentu przeciwnik może już być przez nas trafiany. Istnieją także karty, których użycie pozbawi tarcz przeciwników co nieco upraszcza ten proces. Niestety przy kilku atakujących nas oponentów z tarczami to mały problem ponieważ do czasu ich zniszczenia nie robimy im żadnej krzywdy. Nadal działają na nich czary np. karta odrzucenia – co prawda nie zada im obrażeń ale pozwoli ich od nas odepchnąć kupując nam nieco czasu.

== ZŁOTE TARCZE ==

Niektórzy z napotkanych napastników posiadać będą nad swoją postacią złote tarcze – najczęściej w ilości kilku egzemplarzy. Taka postać jest niewrażliwa na nasz atak dopóki wartość tarczy nie opadnie.  Jeśli będziemy zbyt często atakować takiego przeciwnika zastosuje on przeciwko nam jakiś magiczny atak. Należy zatem odczekać okres czasu widoczny w postaci zmniejszającego się symbolu tarczy i zaatakować dopiero gdy zniknie. I tak do wyczerpania wszystkich złotych tarcz naszego wroga.

== TRUCIZNA ==

Jak już wspomniałem trupy (czyli zombie) w momencie śmierci wypuszczą chmurę toksycznych gazów a jeśli będziemy stać nazbyt blisko przy okazji zatrują nas. Ta chmura ma dwojakie działanie – zatruwa wszystkich żywych (w tym także naszych przeciwników) lecz zarazem będzie odnawiać punkty życia innym trupom znajdującym się w zasięgu. Warto o tym wiedzieć i atakować  truposzy biegających w chmarze innych wrogów.

== ZŁOTE KLUCZE ==

W trakcie przemierzania kazamatów odnajdziesz także złote klucze – nie mam zielonego pojęcia do czego służą. Nie znalazłem ich żadnego zastosowania.

=== PORADY ====

• zasadniczo możesz poruszać się postacią klikając myszką – warto jednak przejść na poruszanie się za pomocą klawiatury (WASD) ponieważ łatwiej się wtedy walczy – atakujesz przeciwnika jednocześnie uciekając poza jego zasięg.
• niektórzy z przeciwników zrzucają kamienne zapory uniemożliwiające przejście naszej postaci – staraj się je jak najszybciej niszczyć – nigdy nie wiesz kiedy będziesz musieć uciekać.
• w przypadku zniszczenia wszystkich przeciwników oraz wyzbierania wszystkich skarbów nie trzeba gonić na miejsce wyjścia z poziomu – można po prostu kliknąć na symbol schodów, który powinien się pojawić w miejscu ulokowania wyjścia z levelu.
• w początkowych etapach gry warto wszystkie punkty pakować w życie – pozwoli to przetrwać pierwsze silniejsze ataki. Gdy uzyskasz już ze 20-30 punktów życia zacznij wszystko ładować w manę – ulepszone karty zużywają pokaźne ich ilości wskutek czego pozostaje niewiele punktów do użycia jako zapas many
• jeśli wrogowie cię otaczają – od razu uciekaj

=== OCENA = POZYTYWNA ===

Zabawa na wiele wieczorów. Gra jest naprawdę ciekawie wykonana i przyjemnie się w nią pocina. Poziom trudności jest dosyć zbalansowany i jeśli unikamy przytłoczenia przez przeciwników i trzymamy się od nich z dala to nie stanowią dużego zagrożenia. Bardzo fajnym pomysłem jest natomiast Flexiscope, gdzie to gracz ustala ile czasu potrwa jego rozgrywka. Masz pół godziny? Ustawiasz pół godziny. Masz godzinę? To pojedziemy lochami przez godzinę… Podobała mi się także oprawa graficzna oraz sam pomysł z kartami i ich ulepszeniami. Jedyne czego mi brakowało to mapa. Gra jest warta polecenia – spróbuj sam!

Plusy:

• Ładnie wykończona grafika przywodząca na myśl papierowe origami tworzy klimat.
• Dobre udźwiękowienie.
• Duża grywalność i zbalansowany poziom trudności pozwalają cieszyć się z rozgrywki.
• Trzy klasy postaci gdzie każda ma inny schemat walki co pozwala przejść grę więcej niż raz.
• System Flexiscope. Gracz ma możliwość wyboru ile czasu chciałby pograć – gra dostosuje ilość przeciwników oraz mapę by móc zmieścić się w wybranym zakresie czasu (szacunkowo).

MINUSY:

• Bezwzględny minus to brak mapy – trzeba grać na pamieć – zapamiętywać gdzie już byliśmy a gdzie jeszcze nas nie było (czyli gdzie była ta odnoga, którą chciałem pójść potem?
• Głupie jest to, że jeśli już ubijesz wszystkich przeciwników a zostanie ci głupia beczka czy też porzucone gdzieś pieniądze, to poziom nie jest traktowany jako zaliczony – nie można było przynajmniej wskazać ścieżki dojścia do tego przedmiotu?
• Pieniądze potrafią ukryć się za fragmentem wystroju lokacji – po prostu ich wtedy nie widać.
• Wzniecany ogień podpala wrogów – ale rani także nas. Ponieważ potrafi podpalić nawet słabych przeciwników to jest to kłopot Nie powinien wywierać efektu na gracza (lub z dużym opóźnieniem) ponieważ blokuje możliwość przejścia wydłużając samą grę – musimy czekać aż zagaśnie a ponieważ jedna z użytecznych kart wznieca go co chwilę (oczywiście rani to wrogów i warto jej używać) więc co jakiś czas trzeba stanąć i odczekać aż nowe ognisko na naszej drodze zgaśnie…
• Nieco zbyt mała liczba kart do zdobycia. Przydałaby się ich większa ilość.

Recenzja:

…..

=== SCREENY ===

=== GAMEPLAY ===