R323 = UNION OF GNOMES = Recenzja ciekawej karcianki… choć może za bardzo losowej?

Bardzo przyjemna karcianka – choć z nazbyt dużym narzutem losowości

RECENZJA YOUTUBE:


=== NIECO O GRZE ===

  • STEAM = https://store.steampowered.com/app/2097030/Union_of_Gnomes/?curator_clanid=31951226
  • Data wydania = 29 maja 2025
  • Producent = Hoolignomes
  • Wydawca = HeroCraft PC
  • Gatunek = Roguelike z tworzeniem talii, Gra karciana, Turowe, Roguelike, Walka turowa, Krasnoludy, Tworzenie talii, Strategiczne, Jednoosobowe, Karciany bitewniak, Roguelite, Niezależne, Regrywalność, Fantasy, Klimatyczne, RPG, Bogata fabuła, 2D, Taktyczne, Strategiczne RPG
  • Recenzje użytkowników = Bardzo pozytywne (226)
  • Multiplayer =  BRAK
  • Polska wersja językowa = BRAK
  • Regularna cena = 68 PLN
  • Wsparcie dla pada = BRAK
  • Gdzie kupić najtaniej? = https://gg.deals/game/gnomes-united/


Union of Gnomes to dzieło studia Hoolignomes składającego się z kilku niezależnych twórców, przypuszczalnie pochodzących z krajów rosyjskojęzycznych, które na Steam zadebiutowało w dniu 23 maja 2024 roku. Gra posiada także darmowy prolog pozwalający poznać zawartość gry bez konieczności jej zakupu.

Wizualnie gra prezentuje się całkiem atrakcyjnie. Oko cieszy kolorowa, animowana grafika 2D, utrzymana w przyjemnym, lekko kreskówkowym stylu artystycznym. Zarówno nasze postacie, jak i przeciwnicy, mają interesujący, nieco komiksowy i jednocześnie dość zabawny wygląd. Warstwa audio również zasługuje na pochwałę — ścieżka dźwiękowa wpada w ucho i jest dobrze dopasowana do klimatu rozgrywki.

Krótka scenka fabularna wprowadzająca nas do gry opowiada o królowej, która odkrywa, że jej głos ma hipnotyczny wpływ na skrzaty, przemieniając je w bezwolnych niewolników. Dzięki swojej pracowitości stają się one cennym towarem, pożądanym przez wszystkich. Wydany przez monarchinię dekret nakazuje ściganie i pojmanie wszystkich wolnych skrzatów, aby także je podporządkować swojej woli.

Pod naszą pieczę trafia skrzaci bohater wraz z grupką uciekinierów, a naszym zadaniem jest realizowanie zadań w wyznaczonych na mapie punktach. Ich wykonanie odblokowuje kolejne misje i przynosi nagrody w postaci punktów doświadczenia dla bohatera oraz możliwość rekrutowania nowych skrzatów do drużyny.

Na początku mamy do dyspozycji tylko jednego bohatera, lecz w miarę zdobywania doświadczenia możemy odblokować dwóch kolejnych. O ile zdobycie drugiego nie nastręcza większych trudności, to trzeci wymaga już uzbierania znacznej liczby punktów. Każdy z bohaterów różni się zdolnościami oraz zestawem unikalnych kart, co sprawia, że rozgrywka każdą postacią przebiega nieco inaczej. Wraz z zapełnieniem paska doświadczenia dostajemy też kilka punktów doświadczenia, które pozwalają zwiększyć wybrane przez nas atuty takie jak siła ataku, szansa na unik, ilość posiadanego zdrowia itp.

Na wyprawę nasz bohater zabiera ze sobą dziesięć kart skrzatów, które przygotowujemy przed misją w bazie głównej. wybierając te karty, które uznamy za najbardziej przydatne. Po wyruszeniu w drogę nie można już dokonać zmian w talii — można jedynie czasowo ulepszyć niektóre z kart lub zdobyć nowe karty na czas trwania bieżącej wyprawy (niekoniecznie takie, które chcemy) lub sporadyczne usunąć któregoś z nich (niekiedy też wskutek zdarzeń losowych). Po zakończeniu wyprawy — niezależnie od jej wyniku — zdobyte w jej trakcie karty przepadają. Tylko jej pełne ukończenie gwarantuje trwałe nagrody — zresztą są one znane jeszcze przed rozpoczęciem zadania i stanowią dodatkową motywację do jego podjęcia.

Karty dzielą się na dwie grupy: te, które do aktywacji nie wymagają many, oraz te, które jej potrzebują. Część działa tylko na naszą postać (np. obrona, leczenie), inne mają charakter ofensywny i służą do eliminowania wrogów. Niektóre karty mają efekt jednorazowy w obrębie jednej walki — po zagraniu są usuwane z talii aż do następnej bitwy. Na początku każdej tury dobieramy pięć kart — wykorzystane lub pominięte trafiają na stos zużytych, który po wyczerpaniu się głównej talii zostaje przetasowany i wykorzystany ponownie. Pewne karty mają dodatkowe wymagania aktywacyjne — np. odrzucenie innej karty lub spełnienie warunku taktycznego, jak obecność aktywnej tarczy. Inne z kolei potrafią wzmacniać swój efekt z każdorazowym użyciem, co wprowadza ciekawe możliwości budowania synergii w talii.

Misje w grze mają dwa główne warianty. Pierwszy to swego rodzaju “interaktywna opowieść”, gdzie podejmujemy decyzje i ponosimy ich konsekwencje. Drugi tryb to klasyczna eksploracja mapy składającej się z połączonych punktów — wybieramy ścieżki prowadzące przez potyczki, losowe wydarzenia, sklepy czy obozy. Po każdej walce otrzymujemy nagrody: doświadczenie, pieniądze oraz możliwość wyboru jednego z trzech oferowanych skrzatów lub ulepszenia (które zachowujemy na później). Można też przelosować te opcje — choć kosztuje to walutę zdobywaną w grze a potrzebną do ulepszeń kart lub zakupu zapasów. Kluczowym zasobem podczas wyprawy jest jedzenie — jego brak skutkuje utratą jednej karty z naszej talii przy każdym kolejnym ruchu, co szybko prowadzi do niepowodzenia, jeśli nie zostanie uzupełnione.

Ulepszenia są nieco nietypowego zastosowania ponieważ używamy ich przed starciem lokując w jednym z pięciu dostępnych na dole slotów. Najlepiej jest użyć ich na samym początku naszej wyprawy choć można je też dołożyć w dowolnym momencie jej trwania. Jest ich kilkanaście typów i są jednorazowego zastosowania – za to działają do końca przejścia a nie tylko w czasie jednej z bitew. Mają różne efekty, np. karta dająca pancerz daje go nieco więcej jeśli jest zagrana z tego konkretnego slotu, karta zagrana jako ostatnia na ręku wywoła określony efekt, zwiększenie ataku jednostek walczących w zwarciu lub zasięgowych itd.

Poziom trudności to jedna z najbardziej kontrowersyjnych cech gry. Trzeba to powiedzieć wprost: jest on bardzo wysoki, a momentami wręcz frustrujący. Pomimo logicznego myślenia, ostrożnego podejścia i dobrego zarządzania zasobami, wiele zależy od losowości — zarówno w doborze kart, jak i przebiegu wydarzeń na mapie. Niewielki błąd popełniony w początkowych turach może mieć katastrofalne skutki, prowadząc do nieuniknionej przegranej kilka rund później. Gracz jest zmuszony do bardzo aktywnej postawy — wrogowie są z reguły silniejsi od nas i jedyną szansą na przetrwanie jest szybka eliminacja przynajmniej jednego z nich, zanim rozpocznie się ich skoordynowany atak.


OCENA: POZYTYWNA = 6/10

Gra jest bardzo przyjemna wizualnie i oferuje ciekawe, dobrze przemyślane mechaniki. Ma ogromny potencjał i z pewnością przypadnie do gustu fanom gier karcianych oraz strategii. Jednak wysoki, wręcz zaporowy poziom trudności oraz nadmiar losowości skutecznie odbierają sporą część przyjemności z rozgrywki. Zbyt często gracz przegrywa nie przez własne błędy, lecz przez niekorzystny układ kart lub pechowe zdarzenia.

Pomimo frustracji, gra potrafi wciągać — w moim przypadku skutecznie przykuła mnie na długie godziny, choć nagrody za ten czas były bardzo mizerne. Ciągle jednak coś kusi, by spróbować jeszcze raz… i jeszcze raz. Niestety, balans pomiędzy wyzwaniem a nagradzającą satysfakcją z postępu pozostaje tutaj zaburzony. Za nazbyt dużą rolę przypadku gdyż to los decyduje niekiedy o wyniku – odbieram grze jeden punkt z oceny — z żalem, ale i z nadzieją, że twórcy znajdą sposób, by ten balans poprawić.


Screeny: